Lord Narasimhadev

De toewijding van Bhakt Prahlad

De Bhagavata Maha Purana bevat het verhaal van de machtige demon, koning Hiranyakasipu, die op grond van zijn uiterlijke macht de dood wilde overwinnen. Hij wilde nooit ziek en oud en door niemand overwonnen worden. Om dit te verwerven trok hij de bergen in en ging een uitzonderlijk strenge vorm van ascese beoefenen. Hij mediteerde gedurende 18.000 jaar en Brahma, de Schepper, was hierover zo voldaan dat Hij van Zijn hemelse verblijfplaats Satyaloka neerdaalde en een weinig water op het hoofd van de koning sprenkelde. Deze werd meteen jeugdig, mooi en zo sterk en glanzend als goud. Hiranyakasipu vroeg vervolgens ook nog aan Brahma om hem amara (onsterfelijk) te maken. Brahma weigerde dit, omdat zelfs Hij, de Schepper, niet eens het eeuwige leven heeft. Toen vroeg Hiranyakasipu een aantal andere gunsten, waarvan hij in zijn onwetendheid dacht dat ze ongeveer op hetzelfde neerkwamen. Hij vroeg niet gedood te zullen worden door een mens, een dier, een halfgod of willekeurig wat voor wezen. Hij vroeg verder niet te hoeven sterven op land, in de lucht, in het water, door wapens, binnen of buiten huis, overdag of ‘s nachts. En ten slotte wilde hij de gunst dat geen enkel levend wezen hem kon verslaan en dat hij de heerser werd over alle levende wezens. Heer Brahma schonk hem al deze gunsten en daardoor deinsde Hiranyakasipu er zelfs niet voor terug de strijd tegen Heer Vishnu aan te binden, die in de gedaante van Zijn tweede Avatara als een everzwijn (Varaha) de broer van de koning ooit had gedood.

Het verhaal van Prahalada wordt vaak verteld om de mensen te leren dat God overal is en altijd op het juiste moment zijn toegewijden te hulp snelt. Prahalada's vader was Hiranyakasipu, die zijn uiterste best deed zijn 5-jarige zoon te leren dat er niemand machtiger was dan hijzelf. Maar Prahalada was verdiept in zijn verering van Heer Vishnu en de Heer beschermde hem tegen elk gevaar. Zelfs toen Hiranyakasipu ten einde raad zijn dienaren opdracht gaf om Prahalada dan maar te doden, slaagden zij daar niet in. Toen de koning Prahalada op een dag aantrof in zijn verering aan de Heer, schreeuwde hij tegen zijn zoon: "Bid tot geen ander dan tot mij, Hiranyakashipu, want ik ben de grootste van allemaal. Door de gunsten die ik van Brahma zelf heb gekregen, ben ik onoverwinnelijk geworden. Waar is dan deze God waar je het altijd over hebt? Laat Hem voor me verschijnen als Hij durft!" Maar Prahalada hield vol dat God overal was, in alles en overal om ons heen. Hiranyakashipu wond zich vreselijk op over de zienswijze van zijn zoon en riep: "Zit hij soms in deze zuil? Als dat zo is, laat Hem er dan uit komen en met me vechten, zoniet dan zal ik je doden." Met deze woorden sloeg hij, blind van woede, met zijn knots tegen de pilaar.

Uit de pilaar die openbarstte verscheen Heer Vishnu in zijn gedaante van Narasimha (half mens, half leeuw) en vernietigde het kwaad in de vorm van de demon. Dit gebeurde tijdens de schemering op de veranda van het paleis. Dit verhaal leert dat God overal is en altijd wel een manier vindt om Zijn toegewijden, die Hem hun volle vertrouwen geven, te hulp te schieten. Zelfs Hiranyakasipu, die zoveel gunsten van Brahma had ontvangen en zelfs Indra op de vlucht had gejaagd, werd door het onrecht waarmee hij zich bezighield afgestraft en ging ook dood. Frappant is dat Prahalada de zoon van een demon was. Toch kwam God hem persoonlijk helpen, ongeacht zijn geboorte, ras, kennis of aantal jaren van toewijding.

Eng mang,
Vreemd dat de kleine Pralad niet bang wordt en wegrend

Hij wist dat het heer vishnu zelf was.
Het is juist de bedoeling dat demonen ervan schrikken, daarom is hij in deze gedaante verschenen.

Hier heb je nog een pic van heer Narasimha bhagwaan.
Die is misschien wat minder eng voor je.

Ai, deze is mooi.
Om in te lijsten
(die kleine Pralad moet wel 1 van de goden zijn, die hele Goden peleton staat erbij en kijkt ernaar). Alleen Vishnu zie ik nergens.

Prachtig!

Ik wil nog een kleine stukje toevoegen. Ik vind dit namelijk een prachtig stukje.

Hiranyakashipu could not be killed by human, deva or animal, Narasimha is neither one of these, as he is a form of Vishnu incarnate as a part-human, part-animal. He comes upon Hiranyakashipu at twilight (when it is neither day nor night) on the threshold of a courtyard (neither indoors nor out), and puts the demon on his lap (neither earth nor space). Using his nails (neither animate nor inanimate) as weapons, he disembowels and kills the demon.

Dit alles zie je ook op het bovenstaande plaatje.

su schreef:Ai, deze is mooi.
Om in te lijsten
(die kleine Pralad moet wel 1 van de goden zijn, die hele Goden peleton staat erbij en kijkt ernaar). Alleen Vishnu zie ik nergens.

Prahlad was een grootte toegewijde van Heer vishnu en geen god.
Vishnu is als de gedaante van narasimhadev gekomen ( de half mens - half leeuw )

Dit is Vishnu's krachtigste avatar,

Narasibga-deva was zo boos dat geen een devi of devta hem tot kalmte kon bedaren, de enige persoon die dat kon doen was prahlad maharaja hij begon gebeden te reciteren uit de purusa sukta. een vedische geschrift of vishnu te verheerlijken.

Prahlad maharaj zat op narasimhadev's schoot en hij begon prahlad te likken net als een leeuw dat bij zijn welpen doet.

Er is ook nog een misverstand de meeste mensen denken dat narasimha deva was verschenen toen holika werd verbrand maar dat is echter niet het geval, narasimha dev kwam pas een paar dagen later en verscheen uit een pillaar zo als eerder vermeld staat.

laxmi-narasimha bhagwaan ki jay,
Prahlad maharaaj ki jay,

Een van narsimhadeva's krachtige mantra is:

Shree narasimha jay narsimha jaya jaya narasimha
Prahladesa jaya padma mukha padma bringa