Ken de waarde van je mOeder

Ashmit schreef:deze komt echt kei en keihard aan.

Maar even serieus: communicatie is ook een vak.
Hindoestanen zijn altijd aziatisch ingesteld en dat is, opkroppen en niet open communiceren.
Dat volgzame, onderdanige moeten we echt afleren, want we maken onszelf kapot.


Toch een heftig verhaal, zou zo een film kunnen zijn.
Ik blijf erbij, totaal onnodig, voor alle partijen.

Ooit zullen we het leren
Ik kan me wel voorstellen dat het je wat doet.
Het is behoorlijk intens.

kawitaa schreef:

ja idd.. k vind het ook heel hard k kreeg gewoon tranen

Ashmit schreef:Ooit zullen we het leren
Ik kan me wel voorstellen dat het je wat doet.
Het is behoorlijk intens.

kawitaa schreef:

ja idd.. k vind het ook heel hard k kreeg gewoon tranen

kawitaa schreef:kijk wat ik ergens las :

Myn moeder had maar één oog. Ik had echt een hekel aan haar, omdat ik altijd verschut stond door haar uiterlijk. Ze werkte als schoonmaakster op de school waar ik op zat. Op een dag kwam ze mijn les binnen en vroeg mijn leraar of ik wel mijn best doe in de les. Ik schaamde me dood. Hoe durfde ze mijn klas binnen te komen??? Ik deed alsof ik haar niet ken en keek haar aan met haat in mijn ogen.

Een dag later begon een klasgenoot mij te pesten. HAHAHA jouw moeder heeft maar één oog. Op dat moment voelde ik me gepest en had ik graag levend begraven willen worden. Ik wou mijn moeder graag dood hebben.

Toen ik thuis kwam begon ik boos te schreeuwen,,, Val dood, door jou word ik op school gepest met je lelijke gezicht. Ze zei helemaal niks terug en ik twijfelde niet met mijn woorden, omdat ik heel erg boos was.

Geen één seconde had ik na gedacht hoe ze zicht voelde door mijn harde praatjes. Op school deed ik mijn best en ik had mijn besluit genomen om in
Amsterdam te gaan studeren. Na dat ik mijn diploma had behaald ben ik gaan trouwen en kreeg ik kinderen. Ik leefde heel erg gelukkig met mijn vrouw en mijn kinderen. Op een dag belde mijn moeder aan mijn deur. Mijn kind deed de deur open en was geschrokken van mijn moeders de uiterlijk. Het was ongeveer 10 jaar dat ik haar niet had gezien en gesproken. Ik was boos geworden en stuurde haar weg. Wat kom je nou hier doen? Mijn kinderen worden bang van je ga weg van hier. Heel zachtjes zei ze toen,,, Oh sorry ik ben naar het verkeerde adres gekomen en ze liep weg. Maanden later werd ik op een dag wakker van mijn slaap midden in de nacht.

Ik droomde over mijn moeder.

Ik had besloten om weer naar mijn oude dorp te gaan om te kijken hoe het met mijn moeder gaat. Ik kwam aan ik belde maar niemand deed de deur open. De buurvrouw hoorde dat en kwam naar buiten. Ze vroeg aan mij wie ik was, want ze had me niet herkend na al die jaren. Zij vertelde mij dat mijn moeder overleden was en dat ze een brief had achter gelaten.

Er stond het volgende,

Mijn lieve zoon,

Zolang heb ik aan jou moeten denken. Zolang heb ik jou moeten missen. Zolang heb ik zitten huilen, omdat jij niet bij me was en omdat ik je nodig had. Ik was al die tijd eenzaam en werd maar zieker en zieker. Het spijt me dat jij door mij werd gepest toen je nog op school zat. Het spijt me dat je door mij elke keer verschut stond als jouw vrienden wisten dat ik jouw moeder was. Het spijt me dat ik naar je huis ben gekomen en dat jouw kinderen bang werden door mijn uiterlijk. Één ding moet je nog weten, wat jij nog niet weet. Toen jij nog twee jaar oud was heb jij en je vader een auto-ongeluk gehad. Je vader was toen dood gegaan en jij had je rechter oog verloren. En ik als moeder kon het niet hebben
dat jij met één oog zou opgroeien. Daarom heb ik jou mijn oog gegeven. Ik was zo blij dat de operatie gelukt was. Ik was zo blij en trots dat jij met mijn oog de wereld kon zien.

Met veel liefde voor jou mijn zoon.
Jouw moeder die altijd van je heeft gehouden.
Veel succes in je leven.

ken de waarde van je moeder.......

su schreef:

kawitaa schreef:kijk wat ik ergens las :

Myn moeder had maar één oog. Ik had echt een hekel aan haar, omdat ik altijd verschut stond door haar uiterlijk. Ze werkte als schoonmaakster op de school waar ik op zat. Op een dag kwam ze mijn les binnen en vroeg mijn leraar of ik wel mijn best doe in de les. Ik schaamde me dood. Hoe durfde ze mijn klas binnen te komen??? Ik deed alsof ik haar niet ken en keek haar aan met haat in mijn ogen.

Een dag later begon een klasgenoot mij te pesten. HAHAHA jouw moeder heeft maar één oog. Op dat moment voelde ik me gepest en had ik graag levend begraven willen worden. Ik wou mijn moeder graag dood hebben.

Toen ik thuis kwam begon ik boos te schreeuwen,,, Val dood, door jou word ik op school gepest met je lelijke gezicht. Ze zei helemaal niks terug en ik twijfelde niet met mijn woorden, omdat ik heel erg boos was.

Geen één seconde had ik na gedacht hoe ze zicht voelde door mijn harde praatjes. Op school deed ik mijn best en ik had mijn besluit genomen om in
Amsterdam te gaan studeren. Na dat ik mijn diploma had behaald ben ik gaan trouwen en kreeg ik kinderen. Ik leefde heel erg gelukkig met mijn vrouw en mijn kinderen. Op een dag belde mijn moeder aan mijn deur. Mijn kind deed de deur open en was geschrokken van mijn moeders de uiterlijk. Het was ongeveer 10 jaar dat ik haar niet had gezien en gesproken. Ik was boos geworden en stuurde haar weg. Wat kom je nou hier doen? Mijn kinderen worden bang van je ga weg van hier. Heel zachtjes zei ze toen,,, Oh sorry ik ben naar het verkeerde adres gekomen en ze liep weg. Maanden later werd ik op een dag wakker van mijn slaap midden in de nacht.

Ik droomde over mijn moeder.

Ik had besloten om weer naar mijn oude dorp te gaan om te kijken hoe het met mijn moeder gaat. Ik kwam aan ik belde maar niemand deed de deur open. De buurvrouw hoorde dat en kwam naar buiten. Ze vroeg aan mij wie ik was, want ze had me niet herkend na al die jaren. Zij vertelde mij dat mijn moeder overleden was en dat ze een brief had achter gelaten.

Er stond het volgende,

Mijn lieve zoon,

Zolang heb ik aan jou moeten denken. Zolang heb ik jou moeten missen. Zolang heb ik zitten huilen, omdat jij niet bij me was en omdat ik je nodig had. Ik was al die tijd eenzaam en werd maar zieker en zieker. Het spijt me dat jij door mij werd gepest toen je nog op school zat. Het spijt me dat je door mij elke keer verschut stond als jouw vrienden wisten dat ik jouw moeder was. Het spijt me dat ik naar je huis ben gekomen en dat jouw kinderen bang werden door mijn uiterlijk. Één ding moet je nog weten, wat jij nog niet weet. Toen jij nog twee jaar oud was heb jij en je vader een auto-ongeluk gehad. Je vader was toen dood gegaan en jij had je rechter oog verloren. En ik als moeder kon het niet hebben
dat jij met één oog zou opgroeien. Daarom heb ik jou mijn oog gegeven. Ik was zo blij dat de operatie gelukt was. Ik was zo blij en trots dat jij met mijn oog de wereld kon zien.

Met veel liefde voor jou mijn zoon.
Jouw moeder die altijd van je heeft gehouden.
Veel succes in je leven.

ken de waarde van je moeder.......

Dit wordt een wereld beroemd verhaal/ gebeurtenis kawitaa.
Ik kan je nu al zeggen dat het als onderwijsmateriaal gebruikt gaat worden om karaktervorming bij kinderen te ontwikkelen.
Als je het goed vind zal ik doorgeven aan de leerkrachten (uit de gehele wereld) die inmiddels al bezig zijn met het "nieuwe onderwijs methode". (onderwijs die niet alleen het intellect ontwikkelt, maar tegelijkertijd ook meedraagt aan karaktervorming)

su schreef:

ken de waarde van je moeder.......

Ashmit schreef:Goed plan. Zoals de grote Osho zei:

"A heart will give you life where as an education can only give you livelyhood (werk).
But you need both""

Het wordt inderdaad tijd voor een nieuwe manier van onderwijs, want al die agressie, verkrachtingen via chat,
schietpartijen op school leiden nergens naar toe.

su schreef:

ken de waarde van je moeder.......

Dit wordt een wereld beroemd verhaal/ gebeurtenis kawitaa.
Ik kan je nu al zeggen dat het als onderwijsmateriaal gebruikt gaat worden om karaktervorming bij kinderen te ontwikkelen.
Als je het goed vind zal ik doorgeven aan de leerkrachten (uit de gehele wereld) die inmiddels al bezig zijn met het "nieuwe onderwijs methode". (onderwijs die niet alleen het intellect ontwikkelt, maar tegelijkertijd ook meedraagt aan karaktervorming)

Kusum schreef:zoo kawitaa ik heb je verhaal net net gelezen
is heel leerzaam,mensen zullen zeker wat van leren
vooral de jongeren van tegenwoordig.
(maar kawitaa ik wil dit ook even kwijt bepaalde ouders moeten ook veranderen,niet altijd zijn kinderen slecht,soms moeten ouders ook hun kinderen begrijpen en niet een kind van 15 gaan behandelen als een kind van 10)

kawitaa schreef:kijk wat ik ergens las :

Myn moeder had maar één oog. Ik had echt een hekel aan haar, omdat ik altijd verschut stond door haar uiterlijk. Ze werkte als schoonmaakster op de school waar ik op zat. Op een dag kwam ze mijn les binnen en vroeg mijn leraar of ik wel mijn best doe in de les. Ik schaamde me dood. Hoe durfde ze mijn klas binnen te komen??? Ik deed alsof ik haar niet ken en keek haar aan met haat in mijn ogen.

Een dag later begon een klasgenoot mij te pesten. HAHAHA jouw moeder heeft maar één oog. Op dat moment voelde ik me gepest en had ik graag levend begraven willen worden. Ik wou mijn moeder graag dood hebben.

Toen ik thuis kwam begon ik boos te schreeuwen,,, Val dood, door jou word ik op school gepest met je lelijke gezicht. Ze zei helemaal niks terug en ik twijfelde niet met mijn woorden, omdat ik heel erg boos was.

Geen één seconde had ik na gedacht hoe ze zicht voelde door mijn harde praatjes. Op school deed ik mijn best en ik had mijn besluit genomen om in
Amsterdam te gaan studeren. Na dat ik mijn diploma had behaald ben ik gaan trouwen en kreeg ik kinderen. Ik leefde heel erg gelukkig met mijn vrouw en mijn kinderen. Op een dag belde mijn moeder aan mijn deur. Mijn kind deed de deur open en was geschrokken van mijn moeders de uiterlijk. Het was ongeveer 10 jaar dat ik haar niet had gezien en gesproken. Ik was boos geworden en stuurde haar weg. Wat kom je nou hier doen? Mijn kinderen worden bang van je ga weg van hier. Heel zachtjes zei ze toen,,, Oh sorry ik ben naar het verkeerde adres gekomen en ze liep weg. Maanden later werd ik op een dag wakker van mijn slaap midden in de nacht.

Ik droomde over mijn moeder.

Ik had besloten om weer naar mijn oude dorp te gaan om te kijken hoe het met mijn moeder gaat. Ik kwam aan ik belde maar niemand deed de deur open. De buurvrouw hoorde dat en kwam naar buiten. Ze vroeg aan mij wie ik was, want ze had me niet herkend na al die jaren. Zij vertelde mij dat mijn moeder overleden was en dat ze een brief had achter gelaten.

Er stond het volgende,

Mijn lieve zoon,

Zolang heb ik aan jou moeten denken. Zolang heb ik jou moeten missen. Zolang heb ik zitten huilen, omdat jij niet bij me was en omdat ik je nodig had. Ik was al die tijd eenzaam en werd maar zieker en zieker. Het spijt me dat jij door mij werd gepest toen je nog op school zat. Het spijt me dat je door mij elke keer verschut stond als jouw vrienden wisten dat ik jouw moeder was. Het spijt me dat ik naar je huis ben gekomen en dat jouw kinderen bang werden door mijn uiterlijk. Één ding moet je nog weten, wat jij nog niet weet. Toen jij nog twee jaar oud was heb jij en je vader een auto-ongeluk gehad. Je vader was toen dood gegaan en jij had je rechter oog verloren. En ik als moeder kon het niet hebben
dat jij met één oog zou opgroeien. Daarom heb ik jou mijn oog gegeven. Ik was zo blij dat de operatie gelukt was. Ik was zo blij en trots dat jij met mijn oog de wereld kon zien.

Met veel liefde voor jou mijn zoon.
Jouw moeder die altijd van je heeft gehouden.
Veel succes in je leven.

ken de waarde van je moeder.......